Ton van Galen Reeënopvang Soestduinen, al 50 jaar!

Het Gouden Hart voor Ton van Galen

Eerder deze week doolde een jong ree rond in Amersfoort. Dankzij een drone werden twee reekalfjes gered. Het is reekalverentijd en dus spitsuur bij de reeënopvang in Soestduinen bij boswachter Ton van Galen.

"Elke drie uur voed ik ze; ook 's nachts"

Ton van Galen:

Ton van Galen van Reeënopvang Soestduinen met het reekalf dat zonder zijn moeder overleefde. Foto Caspar Huurdeman

Reeën zijn stressgevoelig en vertonen vluchtgedrag, waardoor ze ook weleens de verkeerde kant op rennen, legt de boswachter uit. Van Galen is blij dat hij niet gebeld is. ,,Ik heb nu zeven reekalfjes. Met tien zit ik vol.'' En het reekalverenseizoen loopt nog tot eind juni.

Verzorging
Dit jaar kreeg Van Galen het eerste kalf op 6 mei. Hoe schattig de fragiele diertjes ook lijken, voor opvang is een vergunning nodig. Dit is één van de tien reeënopvangcentra in Nederland. Reeën houden is bij de wet verboden. ,,Het zijn wilde dieren, die specialistische zorg vragen. Ik kan geen dag weg,'' vertelt Van Galen. ,,Elke drie uur voed ik ze; ook 's nachts.'' Hij laat de babyflesjes met spenen zien, vol met geitenmelk plus vitaminen.

,,Ze knabbelen al aan Amerikaanse eik, lijsterbes en bosbes.'' Die takken plukt Van Galen in het bos. Hij bootst de natuur in zijn tuin na. ,,Als je ze met rust laat, nemen ze hun natuurlijke gedrag aan.'' Vanuit de omheinde achtertuin, gaan ze naar een afgezet bosperceel van 55 hectare. Tot Van Galen de reekalveren in oktober in de natuur uitzet. ,,Het ga je goed, zeg ik dan.''

© Henry Marieke AD

Meldingen
Als Van Galen een melding krijgt, gaat hij op pad. Dag en nacht. Op zoek naar het jong, als de moeder dood- of aangereden is. Zwaargewonde dieren verlost hij met een kogel ter plekke uit hun lijden. Als ergens een levend kalfje ligt, wacht hij soms uren op de moeder, tenzij het verzwakte dier duidelijk wees is. ,,Moeders gaan wel tot 800 meter weg van hun jong,'' weet Van Galen. ,,Daarom: pak een jong alleen nooit op, meestal is moeder in de buurt. Zo'n drone zou trouwens wel een bonk zoekwerk schelen.''

Ook kamt Van Galen met vrijwilligers maaivelden uit, zoals morgen natuurgebied Op Hees, voordat de maaimachines de reekalfjes verpulveren. ,,Vorig jaar vonden we er daar acht. Met graspollen in mijn handen stop ik ze in een jutezak om ze te verplaatsen. Later leg ik ze terug en komt moeder ze ophalen.''

De zeven weesjes doen het goed. ,,Eén heeft een gebroken kaak. Waarschijnlijk toch een tik van een auto gehad. Maar hij drinkt goed, dus volgens mij moeten we daar niets aan doen.'' Honderden reeën en kalveren heeft Van Galen in revalidatie gehad.

,,Ik doe dit al vijftig jaar, het is mijn hobby, vrijwilligerswerk. Het kost veel geld, tijd en ruimte.'' De redenen waarom opvolging ontbreekt. ,,Maar zolang ik gezond ben, ga ik door.''


Stichting Reeënopvang Soestduinen
Soesterbergsestraat 137
3768 MB Soestduinen
Tel.  : 035–6014335
Mob.: 0654295197

Artikel met dank aan het AD, Gooi en Eemlander, BN de Stem en Stichting Reeënopvang Nederland